بهاره شعبانپور؛ بهار مهراد؛ پرستو پورعاشوری؛ سید مهدی جعفری
چکیده
در این مطالعه خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن‌ماهی ریزپوشانی‌شده با استفاده از مواد دیواره و روش‌های ریزپوشانی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. روغن‌ماهی با 3 ترکیب مختلف دیواره (ژلاتین ماهی+مالتودکسترین، کاپاکاراگینان+مالتودکسترین، ژلاتین ماهی+کاپاکاراگینان+مالتودکسترین) و به 3 روش مختلف کوآسرواسیون، خشککن پاششی و خشککن انجمادی ...
بیشتر
در این مطالعه خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن‌ماهی ریزپوشانی‌شده با استفاده از مواد دیواره و روش‌های ریزپوشانی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. روغن‌ماهی با 3 ترکیب مختلف دیواره (ژلاتین ماهی+مالتودکسترین، کاپاکاراگینان+مالتودکسترین، ژلاتین ماهی+کاپاکاراگینان+مالتودکسترین) و به 3 روش مختلف کوآسرواسیون، خشککن پاششی و خشککن انجمادی برای تولید پودرهایی حاوی 25 درصد روغن‌ماهی خشک گردید. برای بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی پارامترهای میزان رطوبت، میزان روغن کل، میزان روغن سطحی، میزان کارایی ریزپوشانی، رنگ و مورفولوژی میکروکپسول‌‌ها بررسی و اندازه‌گیری شدند. نتایج بررسی فاکتورهای فیزیکوشیمیایی پودرهای تولیدی نشان می‌دهد که ژلاتین ماهی+مالتودکسترین بهترین ترکیب دیواره و روش کوآسرواسیون نیز مناسبترین روش برای ریزپوشانی روغن‌ماهی بوده است. ریزپوشانی با این مواد و این روش قادر می‌باشد تا پودرهایی با کارایی ریزپوشانی بالاتر و میزان روغن سطحی پایین‌تر از سایر تیمارها تولید نماید. نتایج نشان می‌دهد که میکروکپسول‌های تولیدشده به روش کوآسرواسیون کروی‌تر و بزرگ‌تر از سایر تیمارها بودند. مقایسۀ روش‌های خشک‌کردن پاششی، خشک‌کردن انجمادی و کوآسرواسیون تأیید می‌کند که ترکیب دیواره، درجه‌حرارت خشک‌کردن، مورفولوژی میکروکپسول و زمان فرایند در واقع مهم‌ترین فاکتورهایی هستند که روی پایداری پودر روغن‌ماهی اثر می‌‌گذارند.
دانیال دهناد؛ حبیب الله میرزایی؛ زهرا امام جمعه؛ سید مهدی جعفری؛ سعید داداشی
چکیده
پودر کیتوزان حاصل از پوست سخت‌پوستان قابلیت تشکیل فیلم بالایی دارد؛ فیلم‌های کیتوزان در برابر پارگی بسیار مقاومند. از طرف دیگر، نانوذرات‌سلولز دارای نرخ زیست‌تخریب‌پذیری بالا و نسبت به سایر نانوپرکن‌ها ارزان‌تر هستند. پژوهش حاضر سعی در بهینه‌سازی نانوکامپوزیت‌های کیتوزان-نانوسلولز تهیه شده به روش قالب‌ریزی، به منظور استفاده ...
بیشتر
پودر کیتوزان حاصل از پوست سخت‌پوستان قابلیت تشکیل فیلم بالایی دارد؛ فیلم‌های کیتوزان در برابر پارگی بسیار مقاومند. از طرف دیگر، نانوذرات‌سلولز دارای نرخ زیست‌تخریب‌پذیری بالا و نسبت به سایر نانوپرکن‌ها ارزان‌تر هستند. پژوهش حاضر سعی در بهینه‌سازی نانوکامپوزیت‌های کیتوزان-نانوسلولز تهیه شده به روش قالب‌ریزی، به منظور استفاده از تمامی قابلیت‌های این مواد فراوان در طبیعت دارد. پودر کیتوزان با وزن مولکولی بالا، نانوسلولز با قطر الیاف 50-20 نانومتر و نیز گلیسرول به منظور بهینه‌سازی ویژگی‌های نانوکامپوزیت‌ها، به کار گرفته شد. افزودن نانوذرات سلولز به فیلم‌های کیتوزان باعث کاهش محتوای رطوبتی، افزایش درصد کشش در نقطه پارگی (تا 30/1 درصد) و نیز بهبود پارامترهای رنگی فیلم‌ها گردید؛ کاهش غلظت گلیسرول در نانوکامپوزیت‌ها سبب کاهش مقادیر حلالیت در آب (تا 28/7 درصد) و نفوذپذیری بخار آب و به طور همزمان افزایش مدول کشسانی نانوکامپوزیت‌ها (تا 3/7 گیگاپاسکال) شد. نانوکامپوزیت حاصل از مقادیر 1 گرم کیتوزان، 0/18 درصد نانوسلولز و 30 درصد گلیسرول بالاترین مطلوبیت کلی (75 درصد)، بر اساس ارزیابی تمامی پارامترهای مکانیکی و فیزیکی را حاصل کرد. آزمون میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که غلظت‌های بالای کیتوزان (1/3 گرم) و نانوسلولز (2 درصد) تشکیل ساختاری شبکه مانند و تودرتو می‌دهند که این ساختار، توجیه‌کننده بهبود قابلیت کشش‌پذیری فیلم کیتوزان پس از افزودن نانوذرات نیز می‌باشد.
