نوع مقاله: مقاله کامل پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
2 دانشیارگروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
3 دانشیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
چکیده
اصلاح آنزیمی پروتئینها به منظور شکست باندهای پپتیدی خاص و اصلاح پروتئینها به طور گسترده در صنایع غذایی مورد استفاده قرار میگیرد. در این پژوهش پروتئین دانه باقلا با استفاده از آنزیمهای آلکالاز و تریپسین در سه غلظت (1، 2 و 3 درصد) و زمانهای واکنش 6-1 ساعت در دما و pH بهینه هر آنزیم (به ترتیب 50 و 37 درجه سانتیگراد و pH 8/5 و 7) هیدرولیز شد. درجۀ هیدرولیز، فعالیت مهارکنندگی رادیکال دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل (DPPH) و شلاته کنندگی یون فرو پروتئینهای هیدرولیز شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد درجۀ هیدرولیز با افزایش زمان واکنش و غلظت آنزیمهای آلکالاز و تریپسین افزایش یافت. زمان هیدرولیز و نوع آنزیم اثر معنیداری بر درجۀ هیدرولیز، فعالیت آنتیاکسیدانی و شلاته کنندگی پروتئینهای هیدرولیز شدۀ دانۀ باقلا داشته است (P<0/05). پروتئینهای هیدرولیز شده توسط آنزیم آلکالاز در غلظت 3 درصد و زمان 3 ساعت بیشترین فعالیت آنتیاکسیدانی (75/41 درصد) و شلاته کنندگی یون فرو (55/95 درصد) را داشته است. در غلظتهای 1 و 2 درصد آنزیم تریپسین بیشترین مهارکنندگی رادیکال DPPH در زمان 4 ساعت مشاهده شد که به ترتیب 42/38 و 53/7 درصد بوده است. بیشترین فعالیت شلاته کنندگی یون فرو در تیمارهای هیدرولیز شده توسط آنزیم تریپسین در زمان واکنش 2 ساعت مشاهده شد و پس از آن فعالیت شلاته کنندگی کاهش یافت. فعالیت مهارکنندگی رادیکال DPPH و شلاته کنندگی یون فرو با افزایش غلظت آنزیم افزایش یافت. نتایج نشان دادند آنزیم آلکالاز در مقایسه با آنزیم تریپسین، کارآیی بالاتری در تولید پپتیدهای با خاصیت آنتیاکسیدانی داشته است.
کلیدواژهها