عاطفه مقصودلو؛ یحیی مقصودلو؛ مرتضی خمیری؛ محمد قربانی
چکیده
ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندهوصادرکننده های پستهدرجهاناست. درصورت نامساعد بودن شرایطمحیطی در دوره انبار مانی؛کپکزدگیوتولیدآفلاتوکسین، جذبرطوبت،تخریب بافتوطعمنامطلوبباعثافتکیفیت محصول می شود. هدف از انجام این پژوهش،بررسی اثر ضدقارچی پوشش خوراکی کیتوزان و تاثیر آن برمیزان جذب رطوبت و ویژگی های ارگانولپتیکی مغزپسته است. ...
بیشتر
ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندهوصادرکننده های پستهدرجهاناست. درصورت نامساعد بودن شرایطمحیطی در دوره انبار مانی؛کپکزدگیوتولیدآفلاتوکسین، جذبرطوبت،تخریب بافتوطعمنامطلوبباعثافتکیفیت محصول می شود. هدف از انجام این پژوهش،بررسی اثر ضدقارچی پوشش خوراکی کیتوزان و تاثیر آن برمیزان جذب رطوبت و ویژگی های ارگانولپتیکی مغزپسته است. بدینمنظور با استفاده از اسیداستیک 1درصد حجمی/ حجمی، غلظتهای 0/5، 1 و 1/5 درصد وزنی/ حجمی کیتوزان تهیه و پستهها با استفاده از آنها پوششدهی شدند.بمنظور مشخصکردن اثر ضدمیکروبی اسید استیک، از اسید استیک1درصدنیزبعنوان پوشش استفاده شد.مغز پستههای پوششداده شده در کیسههای پلی اتیلنی بستهبندی و شش ماه در دمای اتاق (0C 27 - 25) نگهداری شدند. در دوره نگهداری، هر دو هفته یکبار شمارشکلیکپکومخمر، تعیین درصد توسعه کپک آسپرژیلوس، تعیین میزان رطوبت و تغییر وزن و همچنین ارزیابی ویژگیهایحسی صورت پذیرفت. آزمایشات در قالب فاکتوریل، به صورت طرح کاملا تصادفی انجام شد. نتایج نشان دادکه کیتوزان بطور معنیداری (0/05>P) مانع از رشد کپک آسپرژیلوس شد و با افزایش غلظت کیتوزان، اثر ضدمیکروبی آن افزایش پیداکرد. همچنین کیتوزان از جذب رطوبت سته و تغییر وزن آن جلوگیری کرد؛ اما غلظت کیتوزان تاثیر معنی داری در این زمینه نداشت. غلظت 1/5 درصد کیتوزان تاثیر معنی داری (0/05>P) بر طعم مغز پسته داشت، اما سایر غلظت ها تاثیری در طعم پسته نداشت. همچنین کیتوزان تاثیر معنی داری بر رنگ، بافت و پذیرش کلی پسته نداشت (0/05>P) درنهایت، غلظت 1درصد کیتوزان به عنوان بهترین تیمار انتخاب گردید
سید سهیل امیری عقدایی؛ مهران اعلمی؛ راحیل رضایی؛ مهسا دادپور؛ مرتضی خمیری
چکیده
پایدار کننده ها گروهی از بیوپلیمرها می باشند که در فرمولاسیون بستنی باعث ایجاد نرمی در بافت، کاهش سرعت ذوب شدن و کاهش رشد کریستال های یخ می شوند و به موجب این عملکرد ها نقش بسزایی در کیفیت بستنی دارند. در این پژوهش تأثیر موسیلاژ دانه های ریحان و اسفرزه به صورت جداگانه و ترکیبی با صمغ ثعلب در دو سطح 0/15 و 0/3 درصد بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، ...
بیشتر
پایدار کننده ها گروهی از بیوپلیمرها می باشند که در فرمولاسیون بستنی باعث ایجاد نرمی در بافت، کاهش سرعت ذوب شدن و کاهش رشد کریستال های یخ می شوند و به موجب این عملکرد ها نقش بسزایی در کیفیت بستنی دارند. در این پژوهش تأثیر موسیلاژ دانه های ریحان و اسفرزه به صورت جداگانه و ترکیبی با صمغ ثعلب در دو سطح 0/15 و 0/3 درصد بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، رئولوژیکی و حسی بستنی نرم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن موسیلاژ دانه های مذکور اثر معنی داری بر میزان pH و اسیدیته مخلوط بستنی نداشتند. با افزایش غلظت موسیلاژ، ویسکوزیته افزایش یافت، در حالی که افزایش حجم بستنی به استثنای نمونه های حاوی 0/15 درصد و 0/3 درصد موسیلاژ دانه ریحان کاهش یافت. بیشترین و کمترین درصد ذوب شدن بستنی به ترتیب در نمونه کنترل (s) و نمونه حاوی 0/15 درصد موسیلاژ دانه اسفرزه و ثعلب مشاهده شد. به لحاظ ویژگی های رئولوژیکی نیز تمامی نمونه های حاوی موسیلاژ دانه ریحان رفتاری رقیق شونده با برش داشتند، ولی بالعکس نمونه های حاوی موسیلاژ دانه اسفرزه رفتاری غلیظ شونده با برش از خود نشان دادند. بالاترین و پایین ترین امتیاز حسی نیز به ترتیب مربوط به نمونه حاوی 0/3% ریحان و 0/15 درصد موسیلاژ اسفرزه+ریحان بود. نتایج این پژوهش نشان دهنده برتری استفاده از موسیلاژ دانه ریحان در مقایسه با موسیلاژ دانه اسفرزه به عنوان پایدار کننده در فرمولاسیون بستنی بود.
