محمد حسین عزیزی؛ حسن احمدی گاولیقی؛ منصوره ابراهیمیان
چکیده
هدف اصلی در این پژوهش بررسی تأثیر افزودن درصدهای مختلف نشاستۀ گندم استیله بر ویژگیهای خمیر و نان بود. بدین منظور درصد آباندازی و ویژگیهای خمیریشدن نشاستۀ گندم طبیعی و نشاستۀ گندم استیله و تأثیر سطوح 5، 10 و 15 درصد آنها بر ویژگیهای آرد گندم توسط دستگاه آنالیز سریع ویسکوزیته بررسی شد. سپس ویژگیهای رئولوژی خمیر با دستگاه ...
بیشتر
هدف اصلی در این پژوهش بررسی تأثیر افزودن درصدهای مختلف نشاستۀ گندم استیله بر ویژگیهای خمیر و نان بود. بدین منظور درصد آباندازی و ویژگیهای خمیریشدن نشاستۀ گندم طبیعی و نشاستۀ گندم استیله و تأثیر سطوح 5، 10 و 15 درصد آنها بر ویژگیهای آرد گندم توسط دستگاه آنالیز سریع ویسکوزیته بررسی شد. سپس ویژگیهای رئولوژی خمیر با دستگاه فارینوگراف و اکستنسوگراف اندازه‌گیری شد. پس از اندازه‌گیری جرم و حجم نان و ارزیابی حسی، بیاتی نان به‌طریق تست پنل توسط 7 ارزیاب آموزش‌دیده، دستگاه بافت‌سنج و میزان رطوبت در روزهای اول، سوم و پنجم اندازه‌گیری شد. اندازه‌گیری درصد آباندازی و ویژگیهای خمیریشدن نشان داد که بهترین ویژگیهای ویسکوزیته و کمترین درصد آباندازی مربوط به نشاستۀ گندم استیله بود. نتایج فارینوگراف نشان داد که در تمام تیمارها جذب آب نسبت به کنترل کاهش یافت، اما تغییر معنیداری در زمان دستیابی و زمان گسترش خمیر مشاهده نشد (0/05<P). در نتایج آزمون اکستنسوگراف مقاومت خمیر به کشش، به‌طور معنیداری نسبت به کنترل افزایش و قابلیت کشش خمیر کاهش یافت (0/05>P). حجم و حجم ویژۀ نان با افزودن هر دو نشاسته کاهش یافت. نتایج ارزیابی کیفی نان نشان داد که نشاستۀ گندم اَستیله ویژگی خوبی در نان ایجاد میکند. برپایۀ نتایج ارزیابی بیاتی به روش حسی، بافتسنجی و اندازه‌گیری رطوبت، افزودن نشاستۀ گندم استیله در تأخیر بیاتی نان مؤثر بود. درنهایت افزودن 5 درصد نشاستۀ گندم اَستیله باعث بهبود کیفیت نان بربری شد.
