سمانه علامتیان؛ محبت محبی؛ مهدی وریدی؛ مهدی مومن نژاد
چکیده
در این پژوهش تأثیر غلظت کلرید سدیم و مدت زمان تیمار اسمزی بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی قطعههای گوشت با تیمار پوششدهی کتیرا و ثعلب بررسی شد. با هدف افزایش انتقال رطوبت و کاهش جذب مواد جامد، تیمار اسمزی قطعههای گوشت شترمرغ (20×30×30 میلیمتر) با غلظتهای 5، 15 و 27 درصد طی 24 ساعت با تیمارهای پوششدهی کتیرا در سطوح 0/25، 0/5 و 1 درصد و ثعلب ...
بیشتر
در این پژوهش تأثیر غلظت کلرید سدیم و مدت زمان تیمار اسمزی بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی قطعههای گوشت با تیمار پوششدهی کتیرا و ثعلب بررسی شد. با هدف افزایش انتقال رطوبت و کاهش جذب مواد جامد، تیمار اسمزی قطعههای گوشت شترمرغ (20×30×30 میلیمتر) با غلظتهای 5، 15 و 27 درصد طی 24 ساعت با تیمارهای پوششدهی کتیرا در سطوح 0/25، 0/5 و 1 درصد و ثعلب در سطوح 1، 2 و 3 درصد انجام شد. اُفت یا جذب رطوبت و جذب مواد جامد بهطور چشمگیری تحتتأثیر غلظت محلول اسمزی و غلظت پوشش طی تیمار اسمزی بود (0/05>p ). در غلظت 5 و 27 درصد بهترتیب، مقدار جذب رطوبت و اُفت رطوبت در نمونههای تیمارشده نسبت به نمونۀ کنترل بیشتر بود (0/05>p )، که ممکن است بهدلیل ساختار آبدوست کتیرا یا ثعلب و بازدارندگی کم آنها در برابر انتقال رطوبت است. تیمار ثعلب 2 درصد با ممانعت از ورود بیشازحد مواد حلشونده، بهترین نمونه با جذب مواد جامد کمتر بود. تیمار پوششدهی بر محتوای رطوبت، ظرفیت نگهداری آب، فعالیت آبی و شاخص کارایی قطعههای گوشت طی فرایند اسمزی نیز تأثیر چشمگیری داشت (0/05>p ). شاخص کارایی نمونههای گوشت پوششدادهشده در بیشتر تیمارها در غلظت 5 و 15 درصد و در تمامی تیمارها در غلظت 27 درصد از نمونۀ کنترل بیشتر بود. تیمار ثعلب 2 درصد در پایان اسمز بیشترین شاخص کارایی را داشت. به عبارتی تیمار پوششدهی میتواند جذب مواد جامد را طی تیمار اسمزی کنترل کند، درحالیکه انتقال رطوبت را نیز تسهیل میکند
انسیه عسگری؛ محمد گلی
چکیده
آگاهی مردم از اینکه تغذیۀ مناسب میتواند در سلامتی افراد مؤثر باشد، موجب شد تا تولیدکنندگان مواد غذایی محصولات با چربی، شکر و نمک کم و فیبر بالا تولید نمایند. یکی از این رژیمهای خاص، تولید غذاهای کمکالری با میزان شکر کمتر است. در این مطالعه جایگزینی شکر با استویا (0، 50 و 100 درصد) و بهکارگیری صمغ کتیرا (0/5 درصد) در نکتار زردآلو و تولید ...
بیشتر
آگاهی مردم از اینکه تغذیۀ مناسب میتواند در سلامتی افراد مؤثر باشد، موجب شد تا تولیدکنندگان مواد غذایی محصولات با چربی، شکر و نمک کم و فیبر بالا تولید نمایند. یکی از این رژیمهای خاص، تولید غذاهای کمکالری با میزان شکر کمتر است. در این مطالعه جایگزینی شکر با استویا (0، 50 و 100 درصد) و بهکارگیری صمغ کتیرا (0/5 درصد) در نکتار زردآلو و تولید محصولی با کالری پایینتر انجام شد. اندازهگیری اسیدیته، pH، مواد جامد کل، دانسیته، قند کل، اندازهگیری فعالیت آنتیاکسیدانی (DPPH)، فنل کل، گرانروی، روشنایی و ارزیابی حسی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن استویا تغییری در اسیدیته و pH ایجاد نمیکند، اما باعث کاهش مواد جامد کل و دانسیته میگردد. قند کل و گرانروی نیز با افزایش استویا کاهش یافت. خواص آنتیاکسیدانی نمونهها با افزودن استویا افزایش و در تمامی این حالات، افزودن کتیرا به نمونهها تا حدودی باعث بهبود خواص فوق گردید. رفتار رئولوژیکی نمونهها از قانون توان با ضریب تبیین بالای 99 درصد تبعیت کرد و با افزودن صمغ کتیرا، ضریب قوام افزایش یافت. نتایج ارزیابی حسی نشان داد که با جایگزینی 100 درصد استویا، نمونهها دارای پذیرش کمتری نسبت به نمونههای دیگر هستند که احتمالاً بهدلیل پس طعم تلخ ناشی از استویاست که میتوان با افزودن صمغ کتیرا آن را تا حدودی پوشاند. در مجموع، نتایج بالا نشان داد که با استفاده از استویا همراه با صمغ کتیرا میتوان به تولید محصولی با میزان کالری کمتر برای مصرفکنندگان دست یافت.