نوع مقاله : مقاله کامل پژوهشی
نویسندگان
1 گروه زیست فناوری مواد غذایی، موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی
2 استادیار، گروه زیست فناوری مواد غذایی، پژوهشکده علوم و صنایع غذایی، مشهد
3 گروه فناوری مواد غذایی، مؤسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی، مشهد، ایران
4 گروه زیست فناوری مواد غذایی، مؤسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی، مشهد، ایران
چکیده
بتاگلوکانها از ترکیبات بسیار ارزشمند پلی‌ساکاریدی در ساختار دیواره سلولی برخی گیاهان عالی، قارچ‌ها و باکتری‌ها هستند که از میان آنها قارچ‌ها با داشتن انواع ویژه‌ای از بتاگلوکان‌های زیست‌فعال حائز اهمیت می‌باشند. در تحقیق حاضر، قارچ صدفی Pleurotus ostreatus به عنوان منبع تولید بتاگلوکان در نظر گرفته شد که ضمن ارزیابی تاثیر روش همزدن در طی رشد قارچ، اثر نوع ترکیبات محیط کشت شامل 4 قند زایلوز، گلوکز، مالتوز و لاکتوز (در سه سطح) و 4 منبع متفاوت نیتروژن شامل؛ عصاره مالت، عصاره مخمر، پپتون و عصاره سبوس برنج (در یک سطح) بر میزان تولید میسلیوم قارچی بررسی شد. راندمان فرآیند با اندازه‌گیری میزان میسلیوم خشک تولیدی در واحد حجم محاسبه شد. نتایج نشان داد همزدن مداوم با سرعت 220 دور در دقیقه سبب افزایش تولید میسلیوم گردید و بیشترین مقادیر بیومس تولیدی در حضور مالتوز به عنوان منبع کربوهیدرات و به ترتیب عصاره مالت و عصاره سبوس برنج به عنوان منابع نیتروژنی حاصل شد. علاوه بر آن استخراج بتاگلوکان از میسلیوم قارچی به دو روش اسیدی و اسید-قلیا مورد ارزیابی قرار گرفت که استخراج به روش اسید-قلیا با مقدار خلوص حدود 94 درصد به لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری در مقایسه با روش اسیدی نشان داد (05/0>P). یافته‌های تحقیق حاضر اهمیت هوادهی، نوع منابع قندی و نیتروژنی مورد استفاده و روش استخراج را در دستیابی به مقادیر اقتصادی از بتاگلوکان نشان داد. همچنین استفاده از حلال‌ها در دو pH اسیدی و بازی می‌تواند بتاگلوکانی با خلوص بالا در جهت استفاده در فرآورده های دارویی را حاصل نماید.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله