نوع مقاله : مقاله کامل پژوهشی
نویسندگان
مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری، پژوهشکده علوم سلولی، مولکولی در بیماریهای عفونی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
چکیده
در این پژوهش کارایی نانوالیاف زئین حاوی سه غلظت (1، 2 و 3 درصد، وزنی/وزنی) اسانس باریجه جهت افزایش زمان ماندگاری میگو در دمای یخچالی (1 ± 4 درجه سانتیگراد) بررسی شد. ابتدا حداقل غلظت مهارکنندگی رشد، حداقل غلظت کشندگی اسانس و میزان هاله بازدارندگی نمونههای نانوالیاف حاوی اسانس طی آزمایش انتشار آگار بر علیه باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کلای بررسی شد. همچنین خصوصیات ضدمیکروبی، فیزیکوشیمیایی و اکسیداسیونی میگو پوشش داده شده مانند افت وزنی، بافت، pH، اندیس پراکسید و تیوباربیوتیک اسید مورد ارزیابی قرار گرفت. حداقل غلظت مهارکنندگی رشد و حداقل غلظت کشندگی اسانس باریجه با 2/0 و 4/0 و همچنین 5/0 و 25/1 میکرولیتر بر میلیتر بهترتیب در برابر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کلای بود. همچنین هاله بازدارندگی رشد پوشش نانوالیاف زئین حاوی 3 درصد اسانس بر علیه باکتریهای اشریشیا کلای و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 22/186 و 33/280 میلیمتر مربع بود. نانوالیاف حاوی اسانس در دوزهای 2 و 3 درصد سبب کاهش معنیدار (P < 0.05) باکتریهای کل و سرماگرای میگو در مقایسه با کنترل گردید. نانوالیاف حاوی 3 درصد اسانس باریجه سبب جلوگیری از افت وزنی و افزایش pH میگو و حفظ آنها بهترتیب در مقادیر 03/5 درصد و 75/6 در میگوی پوشش داده شده نانوالیاف حاوی 3 درصد اسانس پس از 15 روز نگهداری یخچالی شد. پوششدهی همچنین توانست حدود 5 برابر میزان کاهش سختی بافت را بهبود دهد. پوششدهی میگو سبب پیشگیری از اکسیداسیون گردید. نتایج کلی نشان داد که نانوالیاف زئین حاوی 3 درصد اسانس سبب افزایش زمان ماندگاری میگو گردید.
کلیدواژهها
موضوعات
ارسال نظر در مورد این مقاله