نسیم ادیب پور؛ مرضیه حسینی نژاد؛ ابوالفضل پهلوانلو
چکیده
در سالهای اخیر استفاده از باکتریهای اسپورزا در محصولات غذایی و دارویی پروبیوتیک بهدلیل پایداری در شرایط تنشزای تولید و محیط بدن میزبان، بیشتر موردتوجه قرار گرفته است. در تحقیق حاضر مقاومت دو سویۀ باسیلوس کواگولانس و باسیلوس سابتیلیس در واکنش به تنش حرارتی و شرایط شبیهسازی دستگاه گوارش، همچنین خاصیت تجمع و آبگریزی سطح سلول ...
بیشتر
در سالهای اخیر استفاده از باکتریهای اسپورزا در محصولات غذایی و دارویی پروبیوتیک بهدلیل پایداری در شرایط تنشزای تولید و محیط بدن میزبان، بیشتر موردتوجه قرار گرفته است. در تحقیق حاضر مقاومت دو سویۀ باسیلوس کواگولانس و باسیلوس سابتیلیس در واکنش به تنش حرارتی و شرایط شبیهسازی دستگاه گوارش، همچنین خاصیت تجمع و آبگریزی سطح سلول این سویهها بررسی گردید. نتایج نشان داد که سویههای اسپورزای باسیلوس کواگولانس و باسیلوس سابتیلیس در مقابل تنش حرارتی و شرایط شبیهسازی دستگاه گوارش مقاومت داشته و بیش از 80 درصد از جمعیت هر دو سویه زندهمانی خود را حفظ کردند. ازطرفی، سویۀ باسیلوس کواگولانس در مقایسه با باسیلوس سابتیلیس از توانایی بیشتری در ویژگی خودتجمعی و همتجمعی برخوردار بود، درحالیکه هر دو سویه تمایل بالایی در چسبندگی به حلالهای هیدروکربنی کلروفرم و اتیل استات از خود نشان دادند. این تحقیق در ادامۀ پژوهشهای پیشین که با هدف فرمولاسیون و بهینهسازی پوشش خوراکی فراسودمند جهت تولید نبات پروبیوتیک با بهکارگیری باسیلوسهای اسپورزای پروبیوتیک انجام گردید، بهمنظور اطمینان از زندهمانی و اثربخشی سویهها صورت پذیرفت.
مرضیه حسینی نژاد؛ عباس عابدفر
چکیده
فرایند ریزپوشانى در تولید غذاهای فراسودمند بهعنوان یکی از شیوههای مؤثر و نوین بهمنظور قابلیت تحمل و بقای پروبیوتیکها در طی فرایند تولید و در شرایط معده و روده ثابت شده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی خصوصیات کیفی و پایداری جمعیت میکروبی نان پروبیوتیک تولیدی با نسبتهای 1، 5/1 و 2 درصد سوسپانسیون میکروبی ریزپوشانیشده به همراه ...
بیشتر
فرایند ریزپوشانى در تولید غذاهای فراسودمند بهعنوان یکی از شیوههای مؤثر و نوین بهمنظور قابلیت تحمل و بقای پروبیوتیکها در طی فرایند تولید و در شرایط معده و روده ثابت شده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی خصوصیات کیفی و پایداری جمعیت میکروبی نان پروبیوتیک تولیدی با نسبتهای 1، 5/1 و 2 درصد سوسپانسیون میکروبی ریزپوشانیشده به همراه 5 درصد نشاستۀ خوراکی در طول 48 ساعت ماندگاری بود. نتایج حاصل از این ارزیابی نشان داد که با گذشت زمان در هر دو نمونۀ نان پروبیوتیک حاوی سوسپانسیون میکروبی متفاوت، مدت ماندگاری سبب کاهش جمعیت میکروبی شده است بهطوریکه کاهش جمعیت در نمونۀ 1 درصد سوسپانسیون بهمراتب شدیدتر بود. همچنین، میزان حجم مخصوص و تخلخل نان بهترتیب روند کاهش و افزایش در دو نمونۀ باکتری در مقایسه با نمونۀ شاهد طی 48 ساعت مدت ماندگاری داشت (0/05≥P). درحالیکه سفتی بافت نان پروبیوتیک در طول مدت ماندگاری 24 ساعت برای هر سوسپانسیون میکروبی افزایش یافت که در مقایسه با نمونۀ شاهد بهمراتب کمتر بود (0/05≥P. علاوهبر این آنالیز واریانس و مقایسۀ میانگین آزمون رنگسنجی پوستۀ نان پروبیوتیک تأثیر معنیداری (0/05≥P) بر میزان شاخصهای رنگ (*L، *a و *b) نان در طی 48 ساعت نگهداری داشتند.
مرضیه حسینی نژاد؛ حامد انوری؛ مهناز ژیانی؛ عباس عابدفر
چکیده
امروزه تحقیقات درخصوص ارزش تغذیهای و عملکردی نان به سمت بهبود ویژگیهای فراسودمند و استفاده از پروبیوتیکها و ترکیبات پریبیوتیک در فراوردۀ نانوایی گسترش یافته است. در این پژوهش استفاده از ترکیب پریبیوتیک اینولین در فرمولاسیون و تولید نان تافتون (بهعنوان یک نان رایج و پرمصرف در جامعه) مورد بررسی قرار گرفته و اثرات کیفی حاصل ...
بیشتر
امروزه تحقیقات درخصوص ارزش تغذیهای و عملکردی نان به سمت بهبود ویژگیهای فراسودمند و استفاده از پروبیوتیکها و ترکیبات پریبیوتیک در فراوردۀ نانوایی گسترش یافته است. در این پژوهش استفاده از ترکیب پریبیوتیک اینولین در فرمولاسیون و تولید نان تافتون (بهعنوان یک نان رایج و پرمصرف در جامعه) مورد بررسی قرار گرفته و اثرات کیفی حاصل از آن ارزیابی گردیده است. بدینمنظور، درصدهای مشخصی از آرد گندم با اینولین تجاری با درجۀ پلیمریزاسیون متوسط 23 به نسبتهای 2، 4، 6 و 8 درصد برحسب وزن آرد جایگزین شده و نان تافتون حاصل ازنظر ویژگیهای کیفی مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی فارینوگرافی نشان داد که نمونۀ حاوی 6 درصد اینولین، بیشترین مقدار شاخصهای توسعه و پایداری را نسبت به نمونۀ شاهد داشته است. همچنین افزایش اینولین به میزان 6 درصد و یا کمتر بر کیفیت ظاهری و رنگ نمونههای نان تأثیر منفی بهجا نگذاشته و ضمن بهبود ویژگیهای اسیدیته، جذب آب و خصوصیات بافتی براساس رفتار ویسکوالاستیک امتیاز طعم و مزه نان نسبت به نمونۀ شاهد بهبود بخشید. باتوجهبه نتایج تحقیق حاضر، استفاده از اینولین بهعنوان یک ترکیب پریبیوتیک شناختهشده ضمن افزایش ارزش غذایی و ارتقاء کیفیت تغذیهای نان سنتی، تغییر نامطلوبی در خواص رئولوژیکی یا ویژگیهای چشایی این محصول نشان نداده است.
مرضیه حسینی نژاد؛ مریم محتشمی؛ سارا کمالی؛ محمد الهی
چکیده
کاربرد عوامل شیرینکننده و حجم دهنده جایگزین شکر در محصولات غذایی اگرچه در کاهش کالری موثر است ولی معمولا با تغییر بافت و ویژگیهای حسی محصول همراه است. در این تحقیق حذف شکر در فرمولاسیون پودر ژله با استفاده از ایزومالت به عنوان یک ترکیب حجمدهنده فراسودمند و سوکرالوز به عنوان یک شیرین کننده قوی بدون تغییر بر ویژگیهای کیفی محصول ...
بیشتر
کاربرد عوامل شیرینکننده و حجم دهنده جایگزین شکر در محصولات غذایی اگرچه در کاهش کالری موثر است ولی معمولا با تغییر بافت و ویژگیهای حسی محصول همراه است. در این تحقیق حذف شکر در فرمولاسیون پودر ژله با استفاده از ایزومالت به عنوان یک ترکیب حجمدهنده فراسودمند و سوکرالوز به عنوان یک شیرین کننده قوی بدون تغییر بر ویژگیهای کیفی محصول بررسی گردید. درصدهای مختلف ایزومالت (صفر، 20، 30، 50، 75 و % 100) همراه سوکرالوز استفاده و نمونههای ژله از نظر بافت و خواص فیزیکی، شیمیایی، میکروبی و حسی- چشایی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که جایگزینی کامل شکر با حداقل 50% وزنی قند الکلی ایزومالت همراه با 0/13 درصد سوکرالوز موجب استحکام بافت شده و با کاهش ایزومالت از قدرت ژل کاسته گردید، در حالیکه تغییر معنی داری در سایر ویژگیهای رئولوژی و کیفی حاصل ایجاد نشد. همچنین ویژگیهای میکروبی نمونه بدون شکر در طول دوره ماندگاری با محدوده استاندارد مطابقت داشت. ارزیابی حسی چشایی محصول نیز بیانگر پذیرش ژله حاوی ایزومالت نسبت به نمونه شاهد بود. برمبنای نتایج این تحقیق میتوان در فرمولاسیون ژله کمکالری، ساکارز را با ایزومالت و سوکرالوز، بدون تغییر معنیدار در ویژگیهای کیفی، رئولوژی، حسی- چشایی و قابلیت پذیرش فراورده نهایی، جایگزین کرد.
سارا کمالی؛ مرضیه حسینی نژاد؛ محمد الهی؛ مسعود یاورمنش
چکیده
پروبیوتیکها و پریبیوتیکها در بهبود تعادل میکروبی سیستم گوارشی نقش داشته و پتانسیل کاربردی خوبی در صنایع غذایی و حفظ سلامت عمومی دارند. بقای پروبیوتیک در طی استرسهای گوارشی تحت تاثیر پریبیوتیک حامل قرار میگیرد. در این پژوهش اثر پریبیوتیکی اینولین (استخراجی از کاسنی و سیبزمینیترشی و همچنین اینولین استاندارد آزمایشگاهی)، ...
بیشتر
پروبیوتیکها و پریبیوتیکها در بهبود تعادل میکروبی سیستم گوارشی نقش داشته و پتانسیل کاربردی خوبی در صنایع غذایی و حفظ سلامت عمومی دارند. بقای پروبیوتیک در طی استرسهای گوارشی تحت تاثیر پریبیوتیک حامل قرار میگیرد. در این پژوهش اثر پریبیوتیکی اینولین (استخراجی از کاسنی و سیبزمینیترشی و همچنین اینولین استاندارد آزمایشگاهی)، گلوکز و نمونه بدون کربوهیدارت بر مقاومت به صفرا و بازدارندگی بر اشرشیاکلی O157:H7 در دو گونه لاکتوباسیلوس به منظور امکان ارائه ترکیب سینبیوتیکی موثر، مطالعه شده است. اثر تیمارهای اینولین بر رشد و زندهمانی لاکتوباسیلوس کازئی PTCC 1608 و لاکتوباسیلوس رامنوسوس PTCC 1637 در غلظتهای مختلف صفرا (صفر، 0/3، 0/5، 1 و 1/5 درصد) در قالب طرح آماری فاکتوریل کاملاً تصادفی و اثر بازدارندگی به روش چاهک در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی بررسی و با نمونههای شاهد مقایسه شد. نتایج نشان داد که اینولین استخراجی میتواند بر افزایش مقاومت دو لاکتوباسیلوس به نمکهای صفراوی موثر باشد. در عین حال با افزایش غلظت صفرا از این اثر کاسته شد و زنجیرههای بلندتر اینولین اثر کمتری از گلوکز داشتند. با وجود اینکه گلوکز دارای بازدارندگی بیشتری بر اشرشیاکلی بود، اینولین کاسنی و استاندارد نیز بازدارندگی قابل قبولی داشتند. اینولین سیبزمینیترشی با بالاترین درجه پلیمریزاسیون کمترین اثرات را نشان داد.