الهام مهدیان؛ ملیحه دهقانی محمدآبادی
چکیده
برلینت‌گرین جزء رنگدانه‌های سمی بوده و برای گونه‌های مختلف آبزی مضر است و به راحتی در بافتهای ماهی جذب می‌شود. مصرف گوشت این ماهی‌ها، عوارضی همچون تهوع و استفراغ در دوز پایین و سرطان‌های گوارشی در دوز بالا خواهد داشت. در این تحقیق با استفاده از روش میکرواستخراج بر پایۀ تشکیل حلال در محل، مقدار برلینت‌گرین در آب‌های پرورش ماهی ...
بیشتر
برلینت‌گرین جزء رنگدانه‌های سمی بوده و برای گونه‌های مختلف آبزی مضر است و به راحتی در بافتهای ماهی جذب می‌شود. مصرف گوشت این ماهی‌ها، عوارضی همچون تهوع و استفراغ در دوز پایین و سرطان‌های گوارشی در دوز بالا خواهد داشت. در این تحقیق با استفاده از روش میکرواستخراج بر پایۀ تشکیل حلال در محل، مقدار برلینت‌گرین در آب‌های پرورش ماهی توسط اسپکتروفوتومتری فرابنش-مرئی تعیین گردید. در این تکنیک از حلال اسخراج مایع یونی استفاده شد. مقدار 127 میلیگرم از سدیم هگزافلوئوروفسفات به محلول نمونه حاوی مقدار 70 میلیگرم از 1-هگزیل-3-متیل ایمیدازولیوم تترافلوئوروبورات اضافه شد. یک محلول ابری درنتیجۀ تشکیل قطرات 1-هگزیل 3-متیل ایمیدازولیوم هگزافلوئوروفسفات تشکیل گردید. بعد از سانتریفوژ کردن، قطرات ریز فاز استخراجکننده در ته لولۀ سانتریفوژ تهنشین گردید. بعد از رقیقسازی فاز استخراج شده با اتانول، جذب برلینت‌گرین با استفاده از میکروسل و دستگاه اسپکتروفوتومتری فرابنفش-مرئی اندازه‌گیری شد. پس از بهینهسازی پارامترهای مختلف، حد تشخیص 0/1 میکروگرم بر لیتر و انحراف استاندارد نسبی 3/3 و فاکتور غنیسازی 70 درصد به دست آمد.
